Το Κυπριακό μετά τις συνομιλίες της Γενεύης: Τοπίο στην ομίχλη

Του Σπύρου Σακελλαρόπουλου

Μια πρώτη ανάγνωση των εξελίξεων όπως εκτυλίχτηκαν στις συνομιλίες της Γενεύης για το Κυπριακό ζήτημα το πιο πιθανό είναι να οδηγήσει στο συμπέρασμα πως δε σημειώθηκαν αξιοπρόσεκτες αλλαγές. Από εκεί που τα ΜΜΕ αναφέρονταν σε πορεία ιστορικών αποφάσεων όπου ο έλληνας πρωθυπουργός Α. Τσίπρας, ο Τούρκος Πρόεδρος Τ. Ερνογαν και η βρετανή πρωθυπουργός Τ. Μέι θα έρχονταν να επικυρώσουν την οριστικοποίηση των αποφάσεων, στο τέλος η μόνη κατάληξη που υπήρξε ήταν να διοργανωθεί μια συνάντηση σε επίπεδο τεχνοκρατών με άδηλο περιεχόμενο και πολλές αμφιβολίες αν και πού μπορεί να καταλήξει.

Στη συνέχεια ακολούθησαν οι δηλώσεις Ερντογάν περί μόνιμης τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στο νησί, οι τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο, η ουσιαστική σιωπή από πλευράς Αθήνας και Λευκωσίας για πότε και πού μπορεί να σημειωθεί συγκεκριμένη πρόοδος με συνέπεια να δημιουργείται μια εντύπωση στην κοινή γνώμη πως θα συνεχιστεί μια αργόσυρτη διαδικασία χωρίς την επίτευξη απτών αποτελεσμάτων όπου η κάθε εμπλεκόμενη πλευρά θα κατηγορεί την αντίθετη για κωλυσιεργία. Διαφορετικά ειπωμένο, ουσιαστικά οι συνομιλίες είχαν για μια ακόμη φορά αποτύχει και το μόνο που απέμενε ήταν ποιος θα χρεωθεί αυτή την αποτυχία.

Ωστόσο υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που βρίσκονται σε αντίθεση με αυτό το πλαίσιο ερμηνείας. Καταρχάς οι ίδιες οι δηλώσεις Ερντογάν που παρερμηνευόμενες από τα ελληνικά ΜΜΕ δε δόθηκε η πρέπουσα σημασία στις προτάσεις του Τούρκου Προέδρου περί παραμονής μόνο 950 ελλήνων στρατιωτών και 650 τούρκων, παραχώρηση των Βαρωσίων με αντάλλαγμα τη Μόρφου, ratio εναλλαγής στην προεδρία από 4/1 υπέρ των ελληνοκύπριων σε 2/1. Θέσεις αξιοπρόσεκτες για όποιον πιστεύει σε πιθανή βιωσιμότητα μιας μορφής Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Έπειτα είναι η ίδια η μεγάλη διάρκεια των συνομιλιών που ξεκινούν αύριο (τέσσερις μέρες) Τέλος δε θα πρέπει να υποτιμηθούν παράγοντες όπως η παρουσία του ίδιου του Γιούνκερ σε αυτές αλλά και οι συνεχείς τηλεφωνικές επικοινωνίες μεταξύ Τσίπρα, Γιούνκερ και Αναστασιάδη.

Πρόκειται για ενδείξεις μιας μυστικής διπλωματίας που έχει αποδώσει πολύ περισσότερο απ’ όσο οι επίσημες κρατικές πηγές έχουν αφήσει να διαρρεύσει; Είναι το αποτέλεσμα μιας αντιφατικής και περίπλοκης κατάστασης όπου διαφορετικά κέντρα εξουσίας εντός του τουρκικού κρατικού μηχανισμού απεργάζονται διαφορετικές κατευθύνσεις «επίλυσης» του Κυπριακού1; Πρόκειται για αγωνιώδη προσπάθεια ευρωπαϊκών κέντρων εξουσίας να επιλύσουν ένα χρόνιο πρόβλημα μπροστά στο αβέβαιο μέλλον που προϊδεάζουν οι χτεσινές δηλώσεις Τραμπ; Στις αμέσως επόμενες μέρες θα γνωρίζουμε καλύτερα…

1 Από αυτή την άποψη είναι ενδεικτικές οι απόψει του γνωστου κεμαλιστή δημοσιογράφου Yusuf Kanli που παρακάμπτοντας τις προτάσεις Ερντογαν δηλώνει ότι ή οι ελληνοκύπριοι θα δεχτούν την τουρκοκυπριακή συγκυριαρχία στο νησί ή λύση δε θα υπάρξει. 

http://www.hurriyetdailynews.com/opinion/yusuf-kanli/what-was-achieved-at-the-geneva-cyprus-talks-108549