Ενδιαφέρουσες απόψεις

του Γιάννη Μαυρή

ΑρχικήΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ποιος φοβήθηκε τον λαό, του Γιάννη Μαυρή

ByKOMMON
8 Ιουλίου, 2025
Ποιος φοβήθηκε τον λαό
Πολιτική και κοινωνική σημασία του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015
«Μια κοινωνία προσεγγίζει ίσως περισσότερο το ιδεώδες της μαζικής συμμετοχικής δημοκρατίας στα πρώτα χρόνια της δημοκρατικής της ζωής ή μετά από μεγάλες κρίσεις του συστήματος, όταν υπάρχει ένας διάχυτος ενθουσιασμός για τη δημοκρατία· όταν πολλές διαφορετικές ομάδες και οργανώσεις απλών ανθρώπων συμμετέχουν στην προσπάθεια διαμόρφωσης μιας πολιτικής ατζέντας, που θα ανταποκρίνεται επιτέλους στις αγωνίες τους· όταν τα ισχυρά συμφέροντα που κυριαρχούν στις μη δημοκρατικές κοινωνίες δέχονται σοβαρά πλήγματα και περιέρχονται σε θέση άμυνας· και όταν το πολιτικό σύστημα δεν έχει ανακαλύψει ακόμη τρόπους να ελέγχει και να χειραγωγεί τα νέα κοινωνικά αιτήματα.
(Colin Crouch, 2006, Μεταδημοκρατία, Αθήνα: Εκκρεμές, σ. 61-2: «Η δημοκρατική στιγμή»)
Επτά χρόνια μετά, η δαιμονοποίηση του δημοψήφισματος λειτουργεί ως επιστημολογικό εμπόδιο για τη θεωρητική και πολιτική του αποτίμηση. Πολλοί επιχαίρονται για την απαξίωσή του. Άλλοι θεωρούν οριστικό τον ενταφιασμό του. Ίσως να έχουν δίκιο. Ίσως όμως και να βιάστηκαν να πανηγυρίσουν.

Σεραφείμ Σεφεριάδης
Λέμε συχνά ότι στην αποτίμηση της πραγματικότητας –αλλά και στις κοινωνικές επιστήμες– δεν μπορούμε να μιλούμε με βεβαιότητες. Δεν μπορούμε δηλαδή να γενικεύουμε ώστε να είμαστε και σε θέση –μετά λόγου γνώσεως– να παρεμβαίνουμε (που είναι και το ειδοποιό γνώρισμα της επιστήμης), διότι δεν έχουμε τη δυνατότητα του πειράματος που υπάρχει στη μελέτη του φυσικού κόσμου. Ισχύει άραγε αυτό.

Σπύρος Βλαχόπουλος
Η «πατερναλιστική» προσέγγιση με το κράτος στον ρόλο του «πατερούλη» που θα προστατεύσει τον «αδαή» ψηφοφόρο, όπου και εάν εφαρμόστηκε, απέτυχε.

Παναγιώτης Σωτήρης
Ο τρόπος που αντιμετώπισε το Ισραήλ ένα πλοίο που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια συμπυκνώνει τη στάση του στη Γάζα, αλλά και τη συνενοχή της «διεθνούς κοινότητας».

του Θανάση Σκαμνάκη
Πριν λίγες ημέρες, πρώτες του Ιουνίου στο οδυνηρό έτος 2025, δημοσιεύθηκε μια ενθαρρυντική είδηση. Πως πειραματικό χάπι επιβραδύνει την εξέλιξη του καρκίνου του μαστού.

Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Ο κίνδυνος είναι η χώρα να εγκλωβιστεί σε μία συνθήκη όπου όλα θα εξυπηρετούν μια μειοψηφία της κοινωνίας

Παναγιώτης Σωτήρης
Η εμμονή με την υποτιθέμενη «ανομία» αποτυπώνει εχθρότητα για αυτό που είναι πραγματικά τα πανεπιστήμια

Γιώργης-Βύρων Δάβος
Μια ελκυστική επιλογή, τουλάχιστον στα μάτια της ριζοσπαστικής πτέρυγας των Δημοκρατικών.

Μισθοί, αγοραστική δύναμη και επίπεδο φτώχειας
των Σάββα Ρομπόλη και Βασίλειου Μπέτση

Με την αύξηση αυτή η Ελλάδα είναι στην 11η θέση μεταξύ των 22 χωρών της Ευρώπης που έχουν θεσμοθετημένο κατώτατο μισθό σε ονομαστικές τιμές και στην 13η θέση σε τιμές αγοραστικής δύναμης

Δέσποινα Κουτσούμπα
Είμαστε και με τις 57 οικογένειες. Και να γιατί:
Στο Παρά Πέντε πέντε άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, ούτε ως χαρακτήρες ούτε ως εμπειρίες, βρίσκονται όλοι μαζί μπλεγμένοι σε μια υπόθεση δολοφονίας, φέρνουν τον κόσμο τούμπα, τσακώνονται, φιλιώνουν, λιποψυχούν, ξανασμίγουν και στο τέλος, με ό,τι έχει να εισφέρει ο καθένας, πετυχαίνουν έναν σκοπό.