Ενδιαφέρουσες απόψεις

 του Διονύση Ελευθεράτου
Κάτι ασυνήθιστο (και γι’ αυτό εντυπωσιακό) χαρακτήριζε τον κεντρικό τίτλο της εφημερίδας «Το Βήμα», την Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2025. Ο τίτλος αναφερόταν στο ουκρανικό και τις γεωπολιτικές προεκτάσεις του: «Η ‘αναγνώριση εδαφών’ τρομάζει την Ελλάδα». Ποιο είναι εδώ το ασυνήθιστο; Ότι παρουσιάζεται σε «συστημικό» μέσο ενημέρωσης τρομαγμένη η Ελλάδα, δηλαδή η κυβέρνηση και η διπλωματία της.

Αντώνης Νταβανέλος
Το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα, «Ιθάκη», χαρακτηρίζεται από ένα κουραστικό, σχεδόν απωθητικό, υπερμέγεθες «Εγώ», που παρουσιάζεται στις σελίδες του ως ο καθοριστικός πρωταγωνιστής μιας θυελλώδους περιόδου κοινωνικών και πολιτικών συγκρούσεων. Έχοντας διαλέξει τη μορφή του έπους (!), ο Τσίπρας παρουσιάζει τον εαυτό του πότε σαν Αχιλλέα, πότε σαν Ιάσωνα, πότε σαν Οδυσσέα…

ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΚΑΜΝΑΚΗΣ
Διάβασα το βιβλίο με προσοχή, είναι μεγάλο 759 σελίδες μεγάλου σχήματος, γιατί  πηγαίνει σε λεπτομέρειες που ίσως να μας είναι αχρείαστες, αλλά οικοδομούν το πρόσωπο που θέλει ο συγγραφέας. Δεν είναι όμως κουραστικό. Είναι γλαφυρό, καλογραμμένο και ευανάγνωστο. Σα να διαβάζεις σε αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα τα πάθη ενός πολιτικού ηγέτη.

Δημήτρης Καλτσώνης
Διανύουμε μια σκοτεινή περίοδο. Η ακροδεξιά ανέρχεται σχεδόν παντού επιφέροντας σαρωτικές αλλαγές σε βάρος της δημοκρατίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων. Για να κατανοήσουμε τη φύση της πρέπει πρωτίστως να εντοπίσουμε τη βασική αιτία ανόδου του ακροδεξιού κύματος. Αυτή είναι η ίδια η οικονομική κρίση, η ανάγκη και η ευκαιρία που δίνεται σε τμήμα τουλάχιστον της κυρίαρχης τάξης, στο πιο επιθετικό, αρπακτικό τμήμα του κεφαλαίου, να αναδιανείμει βίαια τον πλούτο σε όφελός της. Θύματα αυτής της βίαιης αναδιανομής είναι κύρια οι λαϊκές τάξεις, τρίτες, πιο αδύναμες, χώρες αλλά ενίοτε και τμήματα της ολιγαρχίας.

Παναγιώτης Σωτήρης
Το αμερικανικό σχέδιο για την Ουκρανία έχει πολλά εμπόδια να συναντήσει στη διαδρομή του

Μίκα Αγραφιώτου
Ο Ζόραν Μαμντάνι, ο 34χρονος Μουσουλμάνος δημοκρατικός σοσιαλιστής που έθεσε υποψηφιότητα για τη δημαρχία της Νέας Υόρκης, φαίνεται πως τα κατάφερε. Εκτός του ότι εξελέγη πανηγυρικά δήμαρχος της πόλης που βρίσκεται στην καρδιά του καπιταλισμού, κατάφερε να κινητοποιήσει δεκάδες χιλιάδες κόσμου ώστε να υποστηρίξουν έμπρακτα την πολιτική του καμπάνια, να βγουν στους δρόμους της πολιτείας και να απευθυνθούν πόρτα-πόρτα στους κατοίκους της, πολιτικές δράσεις σχεδόν πρωτοφανείς για την Αμερική από τη δεκαετία του 1970 και έπειτα.

του Γιώργου Κουκουμά

Ομιλία του μέλους του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕΛ, Γιώργου Κουκουμά Εκδήλωση ΑΚΕΛ στην εκδήλωση για τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση

Γιώργης-Βύρων Δάβος
Οι ΗΠΑ ποτέ δεν σταμάτησαν να επιδιώκουν της Λατινικής Αμερικής αλλά ο Τραμπ έχει ξεπεράσει τα όρια του απλού παρεμβατισμού και πλησιάζει στο κατώφλι της εισβολής.
 

Θάνος Καμήλαλης
Η πιο ξεκάθαρη τοποθέτηση της κυβέρνησης απέναντι στο δίκαιο αίτημα του Πάνου Ρούτσι, απέναντι στον συγκινητικό του αγώνα και απέναντι στην κοινωνική κινητοποίηση που αυτός προκάλεσε ήρθε μετά το τέλος της απεργίας πείνας 23 ημερών. Η προσπάθεια για ρεβάνς, μία πολιτικά μνησίκακη κίνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, έρχεται με τον περιορισμό της ορατότητας των διαδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα στο Σύνταγμα, ακριβώς μπροστά από τη Βουλή και την κυβερνητική προσπάθεια να μην προσεγγίζουν διαδηλωτές την πάνω πλευρά του Συντάγματος. Το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη είναι, φυσικά, απλά το πρόσχημα, το φύλλο συκής πίσω από το οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει την απέχθειά της για τις κινητοποιήσεις των πολιτών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που το ξαφνικό «ενδιαφέρον για το μνημείο» έρχεται μετά από μία νικηφόρα πολυήμερη διαμαρτυρία. Η προσπάθεια διαχείρισης αυτής της ήττας για την κυβέρνηση περιλαμβάνει χάιδεμα του ακροδεξιού ακροατηρίου εντός και εκτός ΝΔ, που γλείφει τις πληγές του μετά τη δικαίωση του κ.Ρούτσι, εσωκομματικά παιχνίδια και μπόλικο αντιδημοκρατικό αίσθημα.

Ελένη Γουργού
Με την πρόσφατη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ, του δεξιού ακτιβιστή και αγαπημένου του Ντόναλντ Τραμπ, αναζωπυρώθηκε η δημόσια συζήτηση περί ελευθερίας του λόγου