Η θέσπιση των νόμων 2210/94 και 2240/94 δημιούργησε το κατάλληλο νομικό και πολιτικό πλαίσιο για την εκλογή, για πρώτη φορά, αιρετών αρχόντων σε νομαρχιακό επίπεδο. Η σημασία του θεσμού είναι μεγάλη γιατί αφενός ενισχύονται οι δυνατότητες συμμετοχής των τοπικών κοινωνιών στη λήψη των αποφάσεων και αφετέρου συντελείται μια γενικότερη προσπάθεια αποκέντρωσης των εξουσιών από τους κεντρικούς μηχανισμούς του Κράτους.
Η θεσμοθέτηση της αιρετής δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης δημιούργησε μία αισιόδοξη ατμόσφαιρα στην πολιτική ζωή της χώρας, αλλά η εφαρμογή της γέννησε ερωτηματικά. Η μελέτη αυτή αρχικά επιχειρεί ν' ανιχνεύσει τις προθέσεις των εισηγητών της θεσμικής μεταρρύθμισης, στη συνέχεια ακολουθεί η κριτική προσέγγιση σε ζητήματα θεωρίας και πολιτικής πρακτικής περιφερειακής ανάπτυξης και τοπικής αυτοδιοίκησης με εξέταση των εμπειρικών αποτελεσμάτων που είχαν οι πολιτικές αυτές. Ιδιαίτερα επισημαίνεται η ενδογενής τάση που ενυπάρχει στο εσωτερικό του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής για την αναπαραγωγή της σχέσης κέντρου περιφέρειας καθώς και η σημασία που έχει η ύπαρξη αστικών κέντρων για την καλύτερη λειτουργία της οικονομικής ζωής