Ενδιαφέρουσες απόψεις

Θέμης Τζήμας
Τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης έδωσαν ιδιαίτερο βάρος στις δηλώσεις του εκπροσώπου του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ σχετικά με την Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης. Ο Ρώσος αξιωματούχος υποστήριξε πως η αλλαγή χρήσης του μνημείου αποτελεί εσωτερικό τουρκικό ζήτημα, ενώ αναφέρθηκε επίσης στο χαμηλότερο κόστος που θα επωμίζονται οι Ρώσοι τουρίστες για την πρόσβαση στην Αγία Σοφία.

Παναγιώτης Σωτήρης
Ο Ερντογάν βρίσκεται φαινομενικά στο απόγειο της ισχύος του. Όμως, την ίδια ώρα αντιμετωπίζει σημαντικές δυσκολίες.

των Μιχάλη Ψημίτη και Νίκου Τζ. Σέργη*
Ενώ η επαναλειτουργία των σχολείων έγινε αντικείμενο αντιπαραθέσεων μεταξύ της εκπαιδευτικής κοινότητας και του Υπουργείου Παιδείας, σε συνδυασμό με την κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου, παραδόξως η επί της ουσίας μη λειτουργία των πανεπιστημίων έμεινε στη σκιά της δημοσιότητας. Δεν μας φαίνεται τυχαίο το γεγονός. Στον κοντόθωρο ορίζοντα του ‘σήμερα’, σίγουρα κάποιοι βολεύτηκαν με την παράταση του lockdown. Εν τούτοις, οι προοπτικές που ανοίγει αυτή η πρακτική δεν είναι καθόλου ευοίωνες, ιδίως για τα περιφερειακά πανεπιστήμια. Το Υπουργείο κρύφτηκε πίσω από τις αποφάσεις των Συγκλήτων για παράταση του κλεισίματος, χωρίς να δώσει άμεσα ανάλογες οδηγίες, αλλά η κατάσταση βολεύει όσους ονειρεύονται τη έκπτωση των σπουδών σύμφωνα με συναφή πρότυπα ευτελούς εκπαίδευσης του εξωτερικού. Παρά ταύτα, μέχρις ότου αφυπνιστεί η πανεπιστημιακή κοινότητα για να διεκδικήσει τα αυτονόητα, οι κίνδυνοι για απώλεια της ακαδημαϊκότητας είναι μεγάλοι.

Γιάννης Κιμπουρόπουλος
Θυμάστε τον μακαρίτη Κώστα Τσάκωνα στο «Μάθε παιδί μου γράμματα» του Μαραγκού;Αναρωτιόταν: «Έξι χρόνια στο Δημοτικό, έξι χρόνια στο Γυμνάσιο, έξι χρόνια στο Πολυτεχνείο κι έξι χρόνια μέχρι να πάω σχολείο ίσον 24 κι άλλα έξι στο εξωτερικό 30. Είμαι 36, πού πήγαν τα άλλα έξι χρόνια;». Κι ανάλογη ήταν η απορία του αυταρχικού πατέρα Διαμαντόπουλου που αντικρίζοντας τη γυαλιστερή φαλάκρα του γιου αναρωτήθηκε «πού πήγαν οι μπούκλες του;».
 

Κώστας Βενιζέλος
Η ιστορία των Κυπρίων ταυτίζεται διαχρονικά με τη μετανάστευση. Στα πέτρινα χρόνια πριν την Αναξαρτησία, τα χρόνια μετά, όπως και με την εισβολή της Τουρκίας το 1974, τα κύματα μεταναστών ήταν μαζικά. Άνθρωποι μέσα στα κοινωνικά τους αδιέξοδα, στα χρόνια της φτώχειας, αναζητούσαν ένα καλύτερο μέλλον. Μια αόριστη αναζήτηση, μια ελπίδα που μάλλον ήταν εκ των προτέρων δύσκολη μέχρι και ακατόρθωτη η υλοποίησή της.
 

Δημήτρης Τσίρκας
Το σποτ του ΣΥΡΙΖΑ για τη σκανδαλώδη χρηματοδότηση των ΜΜΕ από την κυβέρνηση είναι κακό. Συγχέει τα μέσα με τους δημοσιογράφους και μοιάζει να τους τσουβαλιάζει όλους ως διεφθαρμένους που τα παίρνουν για να λιβανίζουν τον πρωθυπουργό. Ή έστω μπορεί να ερμηνευτεί και έτσι. Επιπλέον, όταν ο κόσμος συζητά περισσότερο για το ίδιο το σποτ και όχι για το μήνυμά του και οι δημιουργοί του αναγκάζονται να διευκρινίζουν διαρκώς ότι δεν ήθελαν να πουν αυτό που πολλοί κατάλαβαν, τότε μάλλον έχει αποτύχει και στον σκοπό του.

Λαμπρινή Θωμά
Η νέα κυβέρνηση της Ιρλανδίας δεν αντιπροσωπεύει τη λαϊκή ψήφο του Φλεβάρη, αλλά τις ανάγκες του πολιτικού status quo να επιβιώσει. Με άλλοθι την πανδημία, και υπό το φόβο της αλματώδους αύξησης του Σιν Φλέιν, το σύστημα αντεπιτίθεται και τα δύο δεξιά κόμματα, που δημιούργησαν τα κύρια προβλήματα επιβίωσης, υπόσχονται τώρα να τα λύσουν.

Παναγιώτης Σωτήρης
Με την οικονομική κρίση να τροφοδοτεί την κοινωνική δυσαρέσκεια, το ερώτημα των πρόωρων εκλογών επανέρχεται στην Τουρκία

Δημήτρης Κ. Ψυχογιός
Δικαίως λοιπόν απαλείφονται εντελώς οι εικαστικές τέχνες από το λύκειο, μόνο έτσι μπορούμε να ευελπιστούμε ότι μαθητές και μαθήτριες θα επιδεικνύουν διαγωγή «κοσμιωτάτη», αντάξια των ευκλεών προγόνων τους και των προδιαγραφών της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Κώστας Ράπτης Είναι βιώσιμη η παραμονή της Ιταλίας στη νομισματική και οικονομική ένωση; Το ερώτημα μπορεί να ακούγεται φιλολογικό, όμως μετά από δύο δεκαετίες στασιμότητας, που συμπίπτουν με τη συμμετοχή της στο πείραμα του ευρώ η γειτονική μας χώρα περνά, μετά και το πλήγμα του κορονοϊού, μια οικονομική δοκιμασία, η οποία δύσκολα μπορεί επιλυθεί στο πλαίσιο της υπάρχουσας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής. Η “ώρα της αλήθειας” πλησιάζει τόσο για τους Βόρειους και τους Νότιους της Ε.Ε., όποιες και αν είναι οι υποκειμενικές τους προθέσεις – που και αυτές δεν εμφανίζονται τελευταία πολύ φιλικές.