Ενδιαφέρουσες απόψεις

Στάθης Κουβελάκης

Η σπινοζιανή συσχέτιση της λογικής του «μικρότερου κακού» με την Λύπη υποδεικνύει ότι μια επιλογή που διατυπώνεται με αυτούς τους όρους αποτελεί αδιάψευστη ένδειξη μιας πτωτικής πορείας, που επηρεάζει καθοριστικά τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε. Ας εξετάσουμε λοιπόν υπό το φως αυτής της πρότασης τα δεδομένα του προβλήματος, στο οποίο καλούμαστε να απαντήσουμε στο δρόμο προς τις κάλπες της ερχόμενης Κυριακής

Σύνταξη ΙΝ
Από ποιο σημείο της παγκόσμιας ιστορίας πρέπει ν’ αρχίσουμε να εξετάζουμε το ζήτημα των περιουσιών;

Θάνος Καμήλαλης
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πολεμάει τον λαϊκισμό. Έτσι λέει τουλάχιστον. Βάζει ένα ξόρκισμα του λαϊκισμού σχεδόν σε κάθε του δήλωση. Μέχρι και με τη χούντα τον συνέδεσε, στο μήνυμα που έγραψε αρχικά πως «Ελληνίδες και Έλληνες τιμούν την επέτειο» του πραξικοπήματος. Με το πού ξεκίνησε όμως η προεκλογική περίοδος, τα «επιχειρήματα» που χρησιμοποιεί στον λόγο του αναβλύζουν φτήνια, κινδυνολογία και ωμά ψεύδη. «Θα κλείσουν οι τράπεζες, θα πληρώνεστε σε "Δήμητρες"» λέει και ξαναλέει εδώ και λίγες μέρες, χωρίς κανένα έλεος για την πραγματικότητα και την κοινή λογική.

 
Αλέκος Μιχαηλίδης
Πώς γίνεται να καταδίκασαν έναν άνθρωπο που το έγκλημά του ήταν μερικές ομιλίες για το δίκαιο του κουρδικού λαού;

Βασίλης Σ. Κανέλλης
Χιλιάδες μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα βρίσκονται μπλεγμένοι στα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Μήπως πρέπει να κάνουμε κάτι και γι' αυτούς;

Παναγιώτης Σωτήρης
Η συνέντευξη Σκέρτσου στην «Καθημερινή» έδειξε μια πλευρά της ρητορικής που θα χρησιμοποιήσει η ΝΔ στην πορεία προς τις εκλογές

Παναγιώτης Σωτήρης
Πρέπει να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε το τραπεζικό σύστημα ως ένα άβατο για τη δημοκρατική παρέμβαση

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Σε ατμόσφαιρα κοινωνικής εξέγερσης περιδινίζεται αυτό τον καιρό η Γαλλία. Μία εβδομάδα μετά την επιβολή του νομοσχέδιου για τις συντάξεις με προεδρικό διάταγμα και μία ημέρα μετά την τηλεοπτική παρέμβαση του Εμανουέλ Μακρόν- την ήθελε πυροσβεστική, αλλά έριξε λάδι στη φωτιά- οι Γάλλοι πλημμύρισαν τους δρόμους 285 πόλεων. Ήταν οι πιο ογκώδεις διαδηλώσεις (1,1 εκατομμύριο σύμφωνα με την αστυνομία, 3,5 εκατομμύρια σύμφωνα με τα συνδικάτα) από τα μέσα Ιανουαρίου, όταν κατατέθηκε το επίμαχο νομοσχέδιο. Στο διάστημα αυτό μετράμε εννέα γενικές απεργίες, με τη δέκατη να ακολουθεί την ερχόμενη Τρίτη, 28 Μαρτίου και να υποχρεώνει τον Βρετανό βασιλιά να αναβάλει προγραμματισμένη επίσκεψή του στο Παρίσι. Η αναταραχή ξεπερνάει κατά πολύ το θέμα των συντάξεων και αποκτά χαρακτηριστικά γενικευμένης κοινωνικής ανυπακοής, που τροφοδοτείται από την οργή για την ακρίβεια, τις ανισότητες, τον αυταρχισμό και τον ελιτισμό της Μακρονίας- παράγοντες που είναι ενεργοί όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά στις περισσότερες χώρες της Δύσης. Το άρθρο που ακολουθεί είχε γραφτεί λίγο πριν τις μεγάλες διαδηλώσεις της περασμένης Πέμπτης, που ενίσχυσαν τα βασικά του συμπεράσματα.

Γιώργος Πλειός
Είναι ορατό με γυμνό μάτι ότι τα περισσότερα στελέχη της κυβέρνησης είναι αμήχανα, ξαφνιασμένα έως και τρομαγμένα από τις αντιδράσεις φορέων και πολιτών γι’ αυτό που συντελέστηκε στα Τέμπη. Αυτό το «έγκλημα» (εντός ή εκτός εισαγωγικών) δεν έγινε ούτε με μαχαίρι, ούτε με σκοινί ή φαρμακευτική ουσία, ούτε με πιστόλι αλλά με ένα μέσο μαζικής μεταφοράς. Τρεις είναι, μεταξύ άλλων, ορισμένες από τις πιο σημαντικές αιτίες αυτού του κύματος οργής.

Θάνος Καμήλαλης
Τα συμπεράσματα από τη ρήξη ΣΥΡΙΖΑ - Παύλου Πολάκη είναι δύο: Το πρώτο και βασικό, είναι πως εισαγγελική παρέμβαση εναντίον του βουλευτή, για έρευνα εναντίον του αλλά και άλλων πολιτών, για δήθεν «διέγερση σε βία» μέσω αναρτήσεων του διαδικτύου, είναι απαράδεκτη και σκανδαλώδης. Το δεύτερο είναι ότι από το 2015 και έπειτα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι καταδικασμένος σε έναν μονόδρομο, τόσο ως προς τις συνεργασίες, όσο και ως προς τους «χαλαρούς» ψηφοφόρους. Κυνηγάει, ξανά και ξανά, αυτό το περίφημο κέντρο, τον χώρο που έχει περάσει πλέον στη σφαίρα του μύθου, τον διακαή πόθο του Αλέξη Τσίπρα και του επιτελείου του.