Το εμβόλιο είναι εμπόρευμα.

Το εμβόλιο είναι εμπόρευμα.

Γρηγόρης Γεροτζιάφας
1. Το εμβόλιο είναι εμπόρευμα.
Οποια χώρα το πληρώνει ακριβότερα παίρνει περισσότερες δόσεις (Ισραήλ).
Οποια χώρα το παράγει δεσμεύει περισσότερες δόσεις (ΗΠΑ, Γερμανία, Ρωσία).
Οποια χώρα έχει καλλίτερες σχέσεις με τον παραγωγό παίρνει περισσότερες δόσεις (UK, Καναδάς)
Οποια χώρα ποντάρει στην δική της παραγωγή δεν συμμετέχει ενεργά στο παζάρι των υπαρχόντων εμβολίων (Γαλλία, UK)
Σχετικά με τις χώρες της ΕΕ φαίνεται οτι υπάρχουν διαφορές στον ρυθμό εμβολιασμού στις χώρες που δεν παράγουν εμβόλια (πχ Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία) που μάλλον αντανακλούν το διαπραγματευτικό τους βάρος εντός ΕΕ και την υπαρξη κρατικών μηχανισμών για τον εμβολιασμό
Καπιτώλιο : Ο «λαός του Τραμπ», μια Αμερική χωρίς πυξίδα και τα ερωτήματα της επόμενης μέρας

Καπιτώλιο : Ο «λαός του Τραμπ», μια Αμερική χωρίς πυξίδα και τα ερωτήματα της επόμενης μέρας

Παναγιώτης Σωτήρης

Η επόμενη μέρα των σκηνών βίας στο Καπιτώλιο αναδεικνύει τόσο την ανάγκη για ερμηνεία όσων έγιναν όσο και τα ανοιχτά ερωτήματα για το μέλλον του αμερικανικού πολιτικού συστήματος
Αλήθειες και μύθοι για τα δημόσια Πανεπιστήμια

Αλήθειες και μύθοι για τα δημόσια Πανεπιστήμια

Δ.Σ. του Συλλόγου Μελών Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού Παντείου Πανεπιστημίου
Τα δημοκρατικά δικαιώματα της διαμαρτυρίας, του συναθροίζεσθαι και της ελεύθερης έκφρασης είναι κεκτημένα και πρέπει να προστατεύονται τόσο στα Πανεπιστήμια όσο και στην κοινωνία.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια συστηματική προσπάθεια συγκρότησης μιας αρνητικής αναπαράστασης για τα δημόσια Πανεπιστήμια. Κατασκευάζονται και δημοσιεύονται από τα μέσα επικοινωνίας μύθοι για τα δημόσια Πανεπιστήμια.
Ως σύλλογος Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού θα θέλαμε να ανασκευάσουμε μέρος αυτής της κατασκευασμένης μιντιακής πραγματικότητας.
 
Κοροναϊος : Λύγισε η παγκόσμια οικονομία -Τραγικός ο απολογισμός του 2020

Κοροναϊος : Λύγισε η παγκόσμια οικονομία -Τραγικός ο απολογισμός του 2020

in.gr
Στην αυγή του 2020, η παγκόσμια οικονομία είχε μόλις ολοκληρώσει τη δέκατη συνεχή χρονιά αδιάκοπης ανάπτυξης, μια τάση που οι περισσότεροι οικονομολόγοι και κυβερνητικοί αξιωματούχοι σε ρόλους που σχετίζονταν με την οικονομία πίστευαν ότι θα διαρκούσε για πολλά ακόμη χρόνια, αλλά...
Είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται

Είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται


Για τους υπερασπιστές της συνεχούς δημοκρατικής διολίσθησης που βρίσκονται σε επαναλαμβανόμενη κατάντια, η κ.Ακρίτα, που λογοκρίθηκε από τα «Νέα», ήταν «πολύ συριζαία» και «εκτός γραμμής». Ο κ.Χαρίτος, εκ των κορυφαίων πολεμικών ανταποκριτών της Ελλάδας, δεν αξίζει να είναι στην ΕΡΤ. Η κ.Κρουστάλλη, «έγραψε ανακρίβειες για τον ΕΟΔΥ», η κ.Αδαμοπούλου του ΜέΡΑ25 «συκοφάντησε την Αστυνομία», ο κ.Πολάκης εντάξει είναι ο Πολάκης οπότε θα ψηφίζουν μέχρι να αρθεί η ασυλία του, οι κ.Καμπαγιάννης και Παπαδάκης είναι «φωνακλάδες επώνυμοι», ο κ.Βαξεβάνης, «είναι ο Βαξεβάνης και να μην πάρει ούτε ευρώ, να του κόψουν και τη διαφήμιση να τον κλείσουν». Η απαγόρευση συναθροίσεων άνω των 3 ατόμων σε όλη την Επικράτεια είναι «συνταγματική», καθώς «όλα γίνονται για τον Covid» και όποιος κάνει μία συμβολική διαμαρτυρία κινδυνεύει με προσαγωγή και σύλληψη. Μπορεί να ισχύουν όλα τα παραπάνω μαζί, δεν λέω, ίσως συνωμοτεί από μόνο του το σύμπαν για χάρη της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Mπορεί όμως, από την άλλη, να είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται, μία συνεχιζόμενη, καθεστωτικού τύπου ροπή προς τον αυταρχισμό, τον έλεγχο της πληροφορίας, το στενό μαρκάρισμα στον κοινοβουλευτισμό και στο δικαίωμα του συνέρχεσθαι.
Δωμάτια μονοφωνίας και το δικαίωμα στην ενημέρωση

Δωμάτια μονοφωνίας και το δικαίωμα στην ενημέρωση



H λογοκρισία του κειμένου της Έλενας Ακρίτα από τη διεύθυνση των «Νέων», στο ειδικό κομμάτι, δείχνει πόσο ευάλωτη είναι πλέον η υπόθεση «βίλα Τσίπρα», στο οποίο η ΝΔ και (μόνο μία) μερίδα των συστημικών ΜΜΕ έχουν επενδύσει. Στο γενικότερο πλαίσιο, έχει να κάνει με τη συνεχή προσπάθεια επικοινωνιακής θωράκισης (πραγματικής θωράκισης, όχι όπως στο ΕΣΥ ή στην οικονομία) της κυβέρνησης απέναντι στην κριτική. Τη διατήρηση ενός μονοφωνικού δωματίου πληροφορίας, ενός echo chamber, που ανάλογα με την πίεση και την ευαισθησία του θέματος γίνεται σκληρότερο και πιο στενό.
Η ευρωπαϊκή αμηχανία απέναντι στην Τουρκία και το ερώτημα για τις κυρώσεις

Η ευρωπαϊκή αμηχανία απέναντι στην Τουρκία και το ερώτημα για τις κυρώσεις

Παναγιώτης Σωτήρης
Η Σύνοδος κορυφής της ΕΕ καλείται να πάρει θέση απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. Όμως, όλα δείχνουν ότι πηγαίνουμε για φραστικές επιπλήξεις και όχι για μέτρα που να ασκούν πραγματική πίεση