Ενδιαφέρουσες απόψεις

Άρης Χατζηστεφάνου

Ο ιός που εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη βρήκε πρόσφορο έδαφος στο κατεστραμμένο δημόσιο σύστημα υγείας της Κίνας. Μια τραγική ιστορία, με αφετηρία το μεγάλο άλμα προς την οικονομία της αγοράς, από τη δεκαετία του ’80.
Ο καλός γιατρός αποτρέπει την ασθένεια, ο μέτριος έρχεται λίγο πριν εμφανιστεί και ο αρχάριος όταν έχεις αρρωστήσει (Κινεζική παροιμία)

 

Του Κώστα Ράπτη
Επιχείρηση "Ασπίδα του Ευφράτη” το 2016. Επιχείρηση "Κλάδος Ελαίας” το 2018. Επιχείρηση "Πηγή Ειρήνης” το 2019. Και από χθες, 1η Μαρτίου, η επιχείρηση "Ανοιξιάτικη Ασπίδα”. Η Τουρκία ροκανίζει την συριακή επικράτεια επικαλούμενη την ανάγκη αυτοπροστασίας της – όμως τίποτε δεν δείχνει ότι αντιλαμβάνεται την στρατιωτική παρουσία της στη βόρειο Συρία ως προσωρινή.

του Χ. Βερναρδάκη
 Το να επιχειρήσει κανείς να «γράψει» για την Β’ Πανελλαδική συνιστά εγχείρημα αρκετά αντιφατικό. Από τη μια πρόκειται για μια βραχύβια χρονικά οργάνωση, από την άλλη για μια οργάνωση που η ιδεολογικο-πολιτική της επίδραση υπήρξε αρκετά σημαντική, ακόμα και μετά την αυτοδιάλυσή της. Το κείμενο που ακολουθεί δεν έχει σκοπό προφανώς να αποτελέσει την ολοκληρωμένη ιστορία της οργάνωσης. Αποτελεί ωστόσο το πρώτο, εξ’όσων γνωρίζω, κείμενο που αναφέρεται στην ιστορία της, και ως προς αυτό έχει το προνόμιο να «προκαλεί» για μια συστηματικότερη και εξαντλητικότερη ανάλυση της εποχής.  

του Δ.Α
1. Μπάιντεν 255.662 ψήφοι - 48,4% αντιπρόσωποι: 33+
2. Σάντερς 105.068 - 19,9% αντιπρ.: 11+
3. Στέγιερ 59.817 - 11,3% αντιπρ: 0
4. Μπούτιτζεζ 43.483 - 8.2% αντιπρ. 0
5. Γουόρεν 37.285, - 7,1%
6. Κλόμπουτσαρ 16.610 - 3,1%

του Δ.Α
Η Καλιφόρνια δίνει 415 αντιπροσώπους-εκλέκτορες. Μόνο οι υποψήφιοι που κερδίζουν τουλάχιστον το 15% των ψήφων είτε σε επίπεδο πολιτείας είτε στην περιφέρεια (κομητεία) παίρνουν αντιπροσώπους.

Στο χαμηλότερο επίπεδο εδώ και 17 χρόνια βρίσκονται τα ποσοστά του κυβερνώντος κόμματος (AKP) στην Τουρκία και είναι πιθανό να χάσει τις επόμενες εκλογές, σύμφωνα με έρευνα της γνωστής τουρκικής εταιρείας δημοσκοπήσεων KONDA.

Του Κώστα Ράπτη
Στο τέλος κάποιος θα πρέπει να "μαζέψει τον μουντζούρη” της συριακής κρίσης – και άλλος υποψήφιος για τον ρόλο αυτόν δεν υπάρχει από την Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν.
 

του Παναγιώτη Σωτήρη
Η εικόνα ενός συνεδρίου της ΓΣΕΕ, που γίνεται με καθυστέρηση αφού δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί την προηγούμενη φορά, που δεν διατυπώνει καμία τοποθέτηση για την πραγματικότητα και τις ανάγκες των εργαζομένων και που χρειάζεται την παρουσία των ΜΑΤ για να πραγματοποιηθεί, αποτυπώνει με τον πιο έντονο τρόπο την κρίση και τη βαθύτερη ανυποληψία του επίσημου συνδικαλιστικού κινήματος σε μια εποχή που το μεγαλύτερο μέρος των μισθωτών βρίσκονται στο στόχαστρο της συνεχιζόμενης λιτότητας και της έντασης της εργασιακής επισφάλειας.