Θάνος Καμήλαλης
Kάθε εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή, μετά από μία οποιαδήποτε καταστροφή, από αυτές που έχουν γίνει κανονικότητα κατά τη διακυβέρνησή του, είναι μία ατέλειωτη επίθεση στη λογική. Μία δοκιμασία για όποιον προσπαθεί να παρακολουθήσει τον ειρμό. Περιλαμβάνει, κατά κανόνα, διαστρέβλωση, ανόμοιες συγκρίσεις, ωμά ψέματα, άγνοια των επιστημονικών δεδομένων, μετάθεση ευθυνών και το απαραίτητο, για τον τρόπο που πολιτεύεται, κλείσιμο του ματιού στην ακροδεξιά, όσο επικίνδυνο κι αν αυτό αποδειχθεί για ανθρώπινες ζωές. Mία σειρά από επιχειρήματα χωρίς αρχή, μέση και τέλος, χωρίς συνοχή, στη λογική του «ό,τι πιάσει». Λίγο το Μάουι, λίγο η Τενερίφη, λίγο η κλιματική κρίση, λίγη αμφισβήτηση της έκτασης της καταστροφής, λίγο evros pass και λίγο «φταίνε οι πρόσφυγες». Αυτό δεν είναι λογοδοσία και ανάληψη ευθύνης για τις μεγαλύτερες καταστροφές στην Ευρώπη από πυρκαγιές φέτος, είναι ουσιαστικά ένας μπουφές για να διαλέξουν οι υποστηρικτές του ό,τι θέλουν να πιστεύουν.