Ενδιαφέρουσες απόψεις

Στέλιος Φωτεινόπουλος
Το κλίμα που επικρατεί στη Βρετανία μετά την απόφαση του κόμματος των Εργατικών να θέσει σε διαθεσιμότητα τον Τζέρεμι Κόρμπιν με αφορμή δηλώσεις του υποστηρικτικές προς τους Παλαιστίνιους που χαρακτηρίστηκαν αντισημιτικές μεταφέρει μέλος της Συνάντησης για μια Αντικαπιταλιστική Διεθνιστική Αριστερά, περιγράφοντας την επιχείρηση νομιμοποίησης της ατζέντας υπερσυνηρητικών κυβερνήσεων του Ισραήλ, καθώς και τη δημιουργίας πολιτικού κλίματος υπέρ των εποικισμών και κατά του Παλαιστινιακού κράτους.

Μηνάς Κωνσταντίνου

Το τηλεοπτικό μήνυμα του Πρωθυπουργού το μεσημέρι του Σαββάτου ήταν το πιο καθαρό και σαφές της πανδημιακής περιόδου που διανύουμε. Έπειτα από ένα πλήρες οκτάμηνο σχεδόν ολοκληρωτικής απουσίας ουσιαστικών μέτρων υποστήριξης της δημόσιας υγείας, προφύλαξης των εργαζόμενων και δραστικών παρεμβάσεων για την προστασία της υγείας ανηλίκων και ενηλίκων πολιτών της, η χώρα χωρίζεται σε δύο διακριτά μέρη. Το κόκκινο και το πράσινο κομμάτι της. Το απαραίτητο παραγωγικό και το αχρείαστο πολιτικό - πνευματικό - ψυχαγωγικό. Οι λογικοί που τηρούν το κυβερνητικό ευαγγέλιο από τη μία, οι «ψεκασμένοι» που δεν ταυτίζονται με αυτό από την άλλη. Στη μέση, ένας Ναπολεόντειος Μωυσής που διχάζει ποικιλοτρόπως έναν ολόκληρο λαό εν μέσω κατάστασης έκτακτης ανάγκης, για να περάσει από μέσα η θάλασσα της ανεπάρκειας και των συμφερόντων που εκπροσωπεί.
 

Θάνος Καμήλαλης
Ένας τραμπουκισμός όπως αυτός του Πρύτανη της ΑΣΟΕΕ από αυτοπροσδιοριζόμενους «αντιεξουσιαστές», που μάλιστα συνοδεύεται από εικόνα διαπόμπευσης είναι μία απαράδεκτη πράξη, μία καφρίλα. Μία εικόνα επίσης που φέρνει στο νου το «νόμο περί τεντιμποϊσμού» της χωροφυλακής του 50' δεν έχει τίποτα να κάνει ούτε με «κοινωνική επανάσταση», ούτε με «αλληλεγγύη» ούτε με έναν καλύτερο κόσμο. Το ίδιο συμβαίνει με τη χρήση εξουσίας, ώστε σε εκείνη τη συνθήκη ο εξουσιαζόμενος να φορέσει το μήνυμα του για εκείνη την ώρα εξουσιαστή του. Η πρώτη αντίδραση επίσης σε κάτι τέτοιο οφείλει να στρέφεται προς την ίδια την ενέργεια και όχι προς το ποιοι δυνητικά επωφελούνται από αυτήν, να μην ετεροκαθορίζεται δηλαδή. Τα υπόλοιπα έπονται.

Μιχάλης Παναγιωτάκης

«Όπως κερδίσαμε τη μάχη της υγείας θα κερδίσουμε και τη μάχη της οικονομίας»
– Κυριάκος Μητσοτάκης 21/5/2020
Το προχθεσινό διάγγελμα του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν ένας θρίαμβος της κρατικής αμηχανίας και μνημείο ακατανόητου πατερναλισμού. Κανένας βεβαίως δεν παρακολουθεί πώς πλαισιώνει τις εξαγγελίες των εκάστοτε μέτρων ο πρωθυπουργός, είναι σαν μια γαρνιτούρα κοινοτοπιών που συνοδεύει κάποιο ψιλοαυθαίρετο πακέτο μέτρων ή “μέτρων” προστασίας. Αλλά προχθές η πλαισίωση αυτή ήταν εξοργιστικά ανακριβής .

Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος
Τα όσα έγιναν στην ΑΣΟΕΕ δείχνουν ότι κάποιοι έχουν τόσο λίγο μυαλό που ακόμη και εάν δεν είναι στημένοι, σίγουρα φέρονται σαν τέτοιοι

Η υποχώρηση της τουρκικής λίρας κάτω από το συμβολικό όριο των 8 λιρών ανά δολάριο τη Δευτέρα 26 Οκτωβρίου, αποδεικνύει τα δομικά προβλήματα της τουρκικής οικονομίας που ο Ερντογάν προσπαθεί να συγκαλύψει πίσω από τις διάφορες «προβολές ισχύος»

Γιάννος Κατσουρίδης
Η ανάδειξη Τατάρ στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας: μια ανάλυση του αποτελέσματος και των πιθανών επιπτώσεων

Φώτης Τερζάκης
Η θριαμβολογία τού Κυριάκου Μητσοτάκη και στελεχών τού κόμματός του —η προσπάθειά τους να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά υπέρ τους την καταδίκη τής Χρυσής Αυγής— δεν είναι μόνο θρασύτατη, ανιστορική και προσβλητική για τη νοημοσύνη μας. Στην αμετροέπειά της, διαδηλώνει αθέλητα εκείνο που κυρίως πασχίζει να κρύψει:

Κώστας Ράπτης
Τα “ελληνοτουρκικά” δεν είναι πια αυτό που ξέραμε – και ασφαλώς δεν είναι μόνο “ελληνοτουρκικά”. Εξού και αποτυγχάνουν τα παραδοσιακά εργαλεία όχι αντιμετώπισης, αλλά ακόμη και κατευνασμού του Ταγίπ Ερντογάν – όπως διαπιστώνουν μετά τη νέα έξοδο του ερευνητικού σκάφους “Ορούτς Ρέις” όσοι, με πρώτη την καγκελάριο Μέρκελ, είχαν το προηγούμενο διάστημα μεσολαβήσει για έναν διάλογο που φαινόταν στέρεα δρομολογημένος.

Κώστας Ράπτης
Μια υπενθύμιση με νόημα. Σε ανάρτηση της στο Twitter η ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα σημειώνει:  “Η θέση της Ρωσίας ως μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ είναι θέση αρχής. Θεωρούμε τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 ‘ακρογωνιαίο λίθο’ του διεθνούς καθεστώτος των θαλασσών”. Και προσθέτει: “Η Σύμβαση προβλέπει ρητά το κυρίαρχο δικαίωμα όλων των κρατών για χωρικά ύδατα έως 12 ναυτικά μίλια και ορίζει τις αρχές και τους τρόπους της οριοθέτησης ΑΟΖ. Αυτό αφορά και τη Μεσόγειο“.